top of page
Siem, Marjo en Joost.jpg
Vanaf 2018 begeleidt M zorgt Siem en Joost op basis van persoonlijke begeleiding. Ze hadden beide een hele duidelijke vraag en doel waarin ze wilde ontwikkelen en zichzelf wilde uitdagen. Elke vrijdag komen we bij elkaar en maken we veel plezier. Siem heeft er een mooi blog over geschreven.
Dromen komen uit

 

Ik weet het nog zo goed. Ik was klaar met school en het was mijn ambitie om websites te leren maken. Dus mijn vader was een grote zoektocht gestart om iemand te vinden die mij wegwijs kon maken in het bouwen van websites. Een paar weken later ging de telefoon met de blijde boodschap of ik bij Marjo wilde komen werken met als doel om websites te komen maken voor haar klanten van haar Ontwerpburo M. De eerste weken kreeg ik les van Marjo. Daarna was mijn eerste website on air. Samen hebben we verschillende sites gemaakt. Marjo doet het ontwerp en ik voer het technisch uit. Inmiddels kan ik vrijwel volledig zelfstandig een website bouwen. Dat was en is enorm veelzijdig werk.

 

Het geval wou dat mevrouw Peeters ook vrijwilliger was bij een groep jongeren met niet aangeboren hersenletsel genaamd BrainAct. Hier leerde ze Joost van den Heuvel kennen. Hij vertelde dat hij ook de grafische school had gedaan en zijn grootste wens was om te leren koken voor zijn moeder. Want de bestaande kookboeken waren te moeilijk voor Joost. Hij heeft namelijk jaren geleden met carnaval een aanrijding gehad met een lijnbus, zodoende heeft hij NAH opgelopen waardoor hij o.a. problemen heeft met zijn geheugen.

 

Marjo had al langer het idee om een kookboek te maken voor mensen met een NAH. Dit is dan ook vrij snel werkelijkheid geworden. Want om even terug te komen op de samenstelling van ons clubje: Marjo heeft als passie om lekker te koken en de perfecte match is dan al snel gemaakt met Joost, die wil leren koken. Als er dan ook nog iemand is die social media kan verzorgen en websites kan maken (ik dus), is het dreamteam geboren!

 

Het was een heel lang traject, maar het resultaat mag er zijn. We hebben een jaar lang recepten uitgeprobeerd, herschreven en vooral ook geproefd. In dit kookboek wordt ieder recept stap voor stap uitgelegd. Toen het boek klaar was, is er dan ook veel media bij ons over de vloer geweest. Wat een opluchting voor ons was: we zijn blijven plakken.


De boekpresentatie kwam in zicht. Deze vond plaats op Kasteel Aldenghoor in Haelen. Wat speciaal was aan deze avond was dat er zeker 200 mensen waren en zelfs de burgemeester van Leudal was aanwezig om het eerste exemplaar van ons zelfgemaakte kunstwerk te overhandigen. Er zijn die avond veel handtekeningen uitgedeeld door ons team, zelfs ik kon voor één avond schrijven door middel van een stempel. Elk kookboek was voor mij een stempelkaart. Wat misschien ook heel erg leuk is om te weten: ook mijn hartsvriendinnetje heeft zelfstandig leren koken door Het Niet Vergeten Kookboek.

 

We hebben als team ongelooflijk veel lol gemaakt samen. Bij het boodschappen doen en koken, maar ook tijdens het wandelen, de professionele fotosessie, een terrasje pikken of naar de theatertour van Heino. Dit hebben we allemaal samen meegemaakt!

 

Wat ook een belangrijk dingetje is om te weten en waarom ik persoonlijk vind dat de samenwerking heel erg goed gaat: Marjo is van het zeggen wat ze denkt en er is absoluut geen betutteling. Maar daar leer ik wel het meeste van, ontdek ik. Het voelt voor Joost en mij zeer ontspannen ook omdat het team echt iets van onszelf is. Niet iets via een zorginstelling en revalidatie.

 

Mocht je na het lezen van dit verhaal denken, dat is een leuke club met uitdagende activiteiten en projecten en hier wil ik meer van weten. Neem dan contact op met Marjo.

bottom of page